Rześkie, przesycone zapachem kwiatów buganwili i morską bryzą powietrze, czarnookie, smagłolice dziewczęta przeważnie z półindiańską krwią w żyłach - to pierwsze najbardziej uderzające wrażenia, jakiego doznaje się po przybyciu do San Jose. Miasto leżące na wysokości ponad 1000 m n.p.m. ma znakomity klimat przypominający prawie cały rok naszą ciepłą wiosnę.Przy wyjściu z hali odpraw lotniska, gromadka witających. Wśród nich Olman Fernandez - przedstawiciel Ministerstwa turystyki Kostaryki. Olman studiował kiedyś w Polsce. Wyszedł na spotkanie z nami z koszem pełnym tropikalnych owoców. Nasz przyjaciel znakomicie mówi po polsku. Zabiera nas do hotelu Paraisgo, prowadzonego przez polsko - kostarykańskie małżeństwo - Marka i Katię. Katia także studiowała w Polsce na Poznańskiej AWF na Wydziale Turystyki i Rekreacji. Teraz wraz z mężem, także absolwentem tej samej uczelni prowadzą hotel w San Jose. Katia - ciągle młoda, o pięknym spojrzeniu jest szczerze zaskoczona naszą wizytą. Dziewczę z wyraźnym rozrzewnieniem wspomina starych kompanów i adoratorów, harce w akademiku, studenckie kolorowe życie. I nagle zapominamy, że co dopiero pokonaliśmy olbrzymią odległość, że jesteśmy na innym kontynencie. Robi się polski wieczór. Okazuje się, że mieszka tu także trochę innych Polaków, że właściwie wszyscy się znają, a duszą polonijnego towarzystwa jest żona polskiego konsula - podobno niezwykłej urody. Po takiej...
WIĘCEJ
