MONSUNOWE CHMURY Ostatnie dni deszczowej pory monsunowej. Samolot do Rangunu startuje z Bangkoku już po zachodzie słońca. Dosyć szybko pniemy się w górę doganiając wieczorne zorze. Za oknem samolotu widok, który chciałabym jeszcze kiedyś zobaczyć. Połowa nieba oblana jest bardzo intensywną czerwoną poświatą, miejscami pojawiają się pomarańczowe smugi. Pomimo bardzo dużego natężenia koloru nie jest jasno. Ziemia pod skrzydłami samolotu kryje się w zupełnym mroku. Na tle płonącej czerwieni nieba pojawiają się chmury. Są ciemnogranatowe. Stwarzają wrażenie miniaturowych polskich chmur burzowych, ale widać, że deszcz z nich nie pada. Bardzo silnie wypiętrzone wyglądają jak wieże lub piramidy ubitego kremu. Z górnej części każdej chmury wyrastają na boki wyciągnięte długie „uszy”. Takich uszu jest dwa, trzy lub cztery. Wszystkie chmury zawieszone są na tym samym pułapie i wydaje się jakby ktoś wydmuchiwał je pojedynczo ze słomki. Samolot przepływa między nimi, nie zaczepiając żadnej. Nie wiem, czy pilot tak steruje maszyną, czy chmury rozpływają się przed nami na boki. A mnie się wydaje, że lecę między nimi na latającym dywanie . Niektórzy pasażerowie rzucają się do okien z kamerami, żeby uwiecznić ten niezwykły widok. Ja też usiłuję złapać coś z...
WIĘCEJ
