TROCHĘ HISTORII Był rok, 1902 gdy przez wulkaniczny masyw gór Virunga porośniętych gęstym deszczowym lasem przedzierał się kapitan niemieckiej armii - Robert von Beringe. Celem ekspedycji była penetracja terenów dzisiejszej Rwandy przydzielonych Niemcom podczas konferencji berlińskiej w 1885 r., kiedy to arbitralnie podzielono obszar Afryki (wraz z tubylcami) pomiędzy mocarstwa kolonialne. Von Beringe miał dokonać inspekcji nowych niemieckich posiadłości, włącznie z poinformowaniem jej mieszkańców, iż stali się szczęśliwymi poddanymi niemieckiego cesarza Wilhelma. 17 Października kapitan dostrzegł w dżungli poruszające się sylwetki tajemniczych zwierząt. Natychmiast zareagował tak, jak w owych czasach wypadało zareagować w Afryce każdemu białemu gentelmenowi na widok czegokolwiek jeszcze żywego - przymierzył i wystrzelił, zabijając - jak się zaraz okazało - dwie duże małpy. Następnie odciął im głowy i dłonie (ta „procedura” weszła potem na stałe do kanonu kłusowniczego) i po powrocie dostarczył trofea do berlińskiego Muzeum Zoologicznego. Po zbadaniu szczątków okazało się, iż kapitan von Beringe „odkrył” (pewnie sam tym zdziwiony) nieznany do tej pory podgatunek górskiego goryla, nazwanego następnie na jego cześć gorilla beringei. Znane są trzy podgatunki goryli: Gorilla gorilla, którego spotykamy na nizinach wschodnich od Kamerunu po Kongo; Gorilla graueri, który żyje na nizinach we...
WIĘCEJ
